در 29 مارس، چین و برزیل رسماً به توافقی دست یافتند که بر اساس آن، دو کشور میتوانند در تجارت خارجی از ارز محلی برای تسویه حساب استفاده کنند. طبق این توافق، وقتی دو کشور تجارت میکنند، میتوانند از ارز محلی برای تسویه حساب استفاده کنند، یعنی یوان چین و رئال میتوانند مستقیماً مبادله شوند و دلار آمریکا دیگر لزوماً به عنوان ارز واسطه استفاده نمیشود. علاوه بر این، این توافق اجباری نیست و همچنان میتوان در طول فرآیند تجارت با استفاده از دلار آمریکا تسویه حساب کرد.
اگر تجارت بین چین و پاکستان نیازی به تسویه حساب توسط ایالات متحده ندارد، از «برداشت» شدن توسط ایالات متحده جلوگیری کنید. تجارت واردات و صادرات مدتهاست که تحت تأثیر نرخ ارز قرار گرفته است و این توافق وابستگی به ایالات متحده را کاهش میدهد که میتواند تا حدودی از خطرات مالی خارجی، به ویژه خطرات نرخ ارز، جلوگیری کند. تسویه حساب با ارز محلی بین چین و پاکستان به ناچار هزینههای شرکتهای خمیر کاغذ را کاهش میدهد و در نتیجه راحتی تجارت دوجانبه خمیر کاغذ را ارتقا میدهد.
این توافقنامه یک اثر سرریز (Spilover effect) خاص دارد. برزیل بزرگترین اقتصاد آمریکای لاتین است و برای سایر کشورهای آمریکای لاتین، این امر نه تنها نفوذ رنمینبی (واحد پول چین) را در منطقه افزایش میدهد، بلکه تجارت خمیر کاغذ بین چین و آمریکای لاتین را نیز تسهیل میکند.
زمان ارسال: آوریل-07-2023